کاردرمانی جسمی شاخه ای از رشته کاردرمانی است که
به ارتقا و بهبود سطوح عملکردی حرکتی و رشد جسمی افراد با توجه به میزان و سطح
آسیب عملکرد مربوط می پردازد.
در کل هدف کاردرمانی ،رساندن بیمار به حداکثر
استقلال ممکن در زمینه های مختلف ذهنی ،ادراکی و حرکتی و همچنین حداکثر استقلال
ممکن در فعالیتهای روزمره زندگی و فعالیتهای فردی و اجتماعی وی با استفاده از
تکنیکهای درمانی هدفمند و متناسب با سطح عملکردی بیمار می باشد.
در کاردرمانی جسمی نیز با توجه به اصل فوق ،هدف
اصلی کسب بیشترین سطح عملکرد جسمی و حرکتی با در نظر گرفتن سطح آسیب و نوع ضایعه و
با کمک تکنیکهای حرکت درمانی مناسب پس از ارزیابی های تخصصی کاردرمانی،خواهد بود.
به عنوان مثال نقش کاردرمانی جسمی در یک کودک سی
پی یا فلج مغزی پس از ارزیابی و تعیین سطح رشدی حرکتی و توانایی های فعلی وی
،ارتقاء سطوح رشدی تا نیل به حداکثر توانایی ممکن کودک(به عنوان مثال راه رفتن) و
استقلال در زمینه ی فعالیت های روزمره زندگی ( مانند غذا خوردن،لباس پوشیدن،توالت
رفتن و...) می باشد.
حیطه های فعالیت کاردرمانی جسمی عبارتند از :
1-
بیماریهای نورولوژیک(مغز و اعصاب)کودکان مانند سی پی یا فلج مغزی ، ضربه های مغزی
،هیدروسفالی ، مننگوسل و...
2 – بیماریهای نورولوژیک(مغز و اعصاب)بزرگسالان مانند
انواع سکته های مغزی،ضربه های مغزی ، ضایعات نخاعی ، ام اس ، پارکینسون و ....
3 – بیماریهای ارتوپدیک کودکان مانند اقدامات توانبخشی
و بازآموزی عضلانی و حسی پس از اعمال جراحی ارتوپدی و یا ناهنجاریهای عضلانی
اسکلتی مادرزادی مانند آرترو گریپوز و ....
4 – بیماریهای ارتوپدیک بزرگسالان مانند اقدامات توانبخشی
و بازآموزی عضلانی و حسی پس از جراحی تاندون و عصب و یا تاندون ترانسفر و ....
توضیح اینکه در کلینیک توانبخشی محیا صرفا
کاردرمانی جسمی کودکان انجام می گردد.