کاردرمانی جسمی شاخه ای از رشته کاردرمانی است که به ارتقا و بهبود سطوح عملکردی حرکتی و رشد جسمی افراد با توجه به میزان و سطح آسیب عملکرد مربوط می پردازد.

در کل هدف کاردرمانی ،رساندن بیمار به حداکثر استقلال ممکن در زمینه های مختلف ذهنی ،ادراکی و حرکتی و همچنین حداکثر استقلال ممکن در فعالیتهای روزمره زندگی و فعالیتهای فردی و اجتماعی وی با استفاده از تکنیکهای درمانی هدفمند و متناسب با سطح عملکردی بیمار می باشد.

در کاردرمانی جسمی نیز با توجه به اصل فوق ،هدف اصلی کسب بیشترین سطح عملکرد جسمی و حرکتی با در نظر گرفتن سطح آسیب و نوع ضایعه و با کمک تکنیکهای حرکت درمانی مناسب پس از ارزیابی های تخصصی کاردرمانی،خواهد بود.

به عنوان مثال نقش کاردرمانی جسمی در یک کودک سی پی یا فلج مغزی پس از ارزیابی و تعیین سطح رشدی حرکتی و توانایی های فعلی وی ،ارتقاء سطوح رشدی تا نیل به حداکثر توانایی ممکن کودک(به عنوان مثال راه رفتن) و استقلال در زمینه ی فعالیت های روزمره زندگی ( مانند غذا خوردن،لباس پوشیدن،توالت رفتن و...)  می باشد.

حیطه های فعالیت کاردرمانی جسمی عبارتند از :

1- بیماریهای نورولوژیک(مغز و اعصاب)کودکان مانند سی پی یا فلج مغزی ، ضربه های مغزی ،هیدروسفالی ، مننگوسل و...

2 – بیماریهای نورولوژیک(مغز و اعصاب)بزرگسالان مانند انواع سکته های مغزی،ضربه های مغزی ، ضایعات نخاعی ، ام اس ، پارکینسون و ....

3 – بیماریهای ارتوپدیک کودکان مانند اقدامات توانبخشی و بازآموزی عضلانی و حسی پس از اعمال جراحی ارتوپدی و یا ناهنجاریهای عضلانی اسکلتی مادرزادی مانند آرترو گریپوز و ....

4 – بیماریهای ارتوپدیک بزرگسالان مانند اقدامات توانبخشی و بازآموزی عضلانی و حسی پس از جراحی تاندون و عصب و یا تاندون ترانسفر و ....

توضیح اینکه در کلینیک توانبخشی محیا صرفا کاردرمانی جسمی کودکان انجام می گردد.